Veel veranderingen en er komen nog meer

Zoals twee maand geleden beloofd, hierbij een selectie van de foto’s van de reis naar Frankrijk met Maarten, mijn ouders, mijn zus, Valéas en Eiko. Meer foto’s kan je hier terugvinden.

Valéas poseert terwijl mama cultuur opsnuift… Wat vinden jullie van zijn Rogz 4 dogz ID tag ofte penning ?

Samen poseren terwijl we wachten op mama…

Ook papa en Eiko wachten geduldig

Zo wandelen Eiko, Valéas en ik met z’n drietjes… We gingen richting schaduw, wat Eiko niet leuk vond (staart laag) en Valéas wél leuk vond (staart hoog)…

Hoe je de koelband nog kan gebruiken…

Eiko aan het zonnebaden naast het hondenzwembad, speciaal meegebracht zodat de honden geen verfrissing zouden zoeken in het mensenzwembad…

Eiko poseert in de wijngaard die we bezoeken.

Even samen poseren…

Eiko en Valéas poseren aan het zwembad.

Op stap in Bordeaux moest Valéas zoals verteld even zijn schoentjes aan…

Middagdutje in Bordeaux terwijl mama en zus in een winkel blijven plakken…

We amuseerden ons die dag enorm aan ‘le miroir d’eau’, een plein waar afwisselend water en mistige waterdamp uit de grond kwam!

Mama nam Eiko mee om af te koelen in de mist…

maar Eiko lag liever langs de kant te bakken in de zon!

Ikzelf durfde niet in de mist te rijden om geen kortsluiting te hebben in mijn elektrische rolstoel. Maarten nam Valéas dus even mee om verkoeling te zoeken.

Valéas ontmoet een pupje aan de kant van het water… en het pupje fluistert hem iets in zijn oor!

Valéas poseert… en geniet van de verkoeling!

Met dank aan mijn zus Florence voor de vele prachtige foto’s!

Hier kan je nog enkele foto’s terugvinden van een van onze laatste wandelingen in Heverlee, vlak voor we naar Ljubljana vertrokken. Barney, Kali and Parson Russell Terrier pupje Iggy vermoeiden Valéas die avond extra hard zodat hij goed zou slapen op het vliegtuig…

Iggy, Kali en Valéas

Kleine Iggy aan Valéas’ reuzepoten

Iggy en Barney

Iggy geniet

Iggy bij haar baasje

We – Maarten, Valéas en ik – wonen nu al bijna twee weken terug in Oost-Vlaanderen, bij mijn ouders… Ik heb een tijdelijke job in de nabije toekomst, Maarten heeft deze week een hele reeks gesprekken op het programma. We houden ons wel bezig, al missen we onze kotvriendjes en wandelvriendjes Yasuko en Barney, en de vrijheid van op kot enorm…

Van de hachikodogdays naar het UZ Gasthuisberg

Zowel zaterdag als zondag waren Valéas, Eiko, Maarten en ik van de partij op de Hachikodogdays. Het was een geweldig feest en we hebben echt geen seconde stilgezeten! Danku voor al wie langskwam. Mijn excuses als ik verstrooid was of nogal druk bezig was: mijn agenda stond blijkbaar iets te vol…
Ik wil vooral de maat van Thibault en assistentiehond Xtra bedanken voor de goede zorgen voor Eiko. Hij was namelijk de hele namiddag interim-baasje voor Eiko die superblij was met de exclusieve aandacht, oprechte vreugde en de jeugdige jongeman in die coole kroskar! Ik vermoed dat Eiko zich weer even enkele jaren terug in de tijd waande, toen ze aan mijn zijde trippelde terwijl ik de Merelbeekse gemeentehallen doorkruiste…

Maandag was opnieuw een lucky day voor mijn schatjes: we gingen wandelen in het park met Barney en Yasuko! Eiko heeft gezwommen dat het een lieve lust was, Valéas hield het natuurlijk weer bij ploeteren – alhoewel hij vorige week aan zee wél écht zwom samen met Kwiek en TJ – en Barney genoot duidelijk van zijn charmant gezelschap… De volgende ochtend keek Eiko wel héél verbaasd op toen Barney ineens aan haar voordeur stond terwijl ze net haar ontbijt zou krijgen! Valéas, Maarten en ik trokken namelijk naar het UZ Gasthuisberg voor onze jaarlijkse slaapstudie. Eiko mocht op logement bij Yasuko voor een nachtje. Het werd een luxe overnachting met volledige beauty behandeling, verschillende uitstapjes door het park en constant zalige aandacht van Yasuko en haar collega’s op het werk, met de nodige rustpauzes zoals miss Eiko het wenst. Ondertussen lag Valéas aan mijn voeten rustig te wachten tot het hele ziekenhuisgedoe over was… RX-foto’s (man die machine begon ineens keiii raar te doen naast mijn oor toen ik achter het muurtje moest blijven), blazen op longfunctie (stootte ik mijn hoofd daar nu toch niet tegen dat bureau zeker?), een babbel met de professor (iets in verband met een masker dat baasje héél blij maakte), elektroden aanplakken (Maarten vond dat precies grappig), gaan slapen zonder draden of elektroden los te trekken (dat vond Maarten iets minder grappig), slapen (ik lag eerder in slaap waardoor ze jaloers waren en mij wakker maakten tijdens een superleuke – en verbale – achtervolgingsdroom…), opstaan (ik was nog moe!), ontdaan worden van alle plakkers (ok tegen dat die dingen eraf waren, was ik klaarwakker), allen ontbijten (man dat toilet ligt VER van mijn etenspot! Honger dat ik had tegen dat ik weer op de kamer was!), even wachten (tukje doen… ontbijt laten verteren) en dan ontslagen worden door een blije professor die zag dat alles goed was, nu het masker weer in orde is!
Ook deze avond gingen we trouwens wandelen met Barney en Yasuko. Eiko ziet er geweldig uit! Ze glimt helemaal in haar vacht, ze was klaarwakker en gehoorzaamde Yasuko netjes! Wat wil een baasje nog meer?

Hachikodogdays & 15 jarig bestaan vzw Hachiko

Ondertussen is Barney al terug bij zijn bazinnetje; zijn we al nogmaals op vakantie geweest aan zee; ontmoetten we Oostenrijkse Pinscher pup Phelan en zijn baasje die uiteindelijk geweldig leuk speelden; we gingen samen met Sandy en Kwiek naar de Sint Bernardusfeesten in Nieuwpoort waar we Liesbeth, Jen en TJ en Monique en Valéas’ broer Voodoo weerzagen en waar Valéas met TJ en Kwiek in de zee heeft gezwommen (!!!!) ; en gisteren gingen we wandelen met Mechelaar Goya, Duitse Pinscher Bruno en hun baasjes waar alle partijen zich geweldig goed amuseerden! Danku dames voor de geweldige avond! Valéas’ vacht was trouwens zoals verwacht helemaal proper deze ochtend, op de plakkende onkruidzaden na… In de plooien van zijn kussen ligt as usual een laagje fijn bruin stof als aandenken aan de zalige wandeling.

Dit weekend, zaterdag 29 en zondag 30 augustus gaat in de gemeentehallen van Merelbeke Hachiko’s jaarlijkse overhandigingsfeest door, dit jaar samen met de Hachikodogdays ter ere van het 15 jarig bestaan van vzw Hachiko!
Jullie komen toch ook mee fietsen, wandelen, lopen, handbiken, etc in de estafette? Mee genieten van de overhandiging van de assistentiehonden die dit jaar afstudeerden, zondagvoormiddag van 10 tot 12 uur?
Alle brave mensen en honden zijn welkom 😉 Wij zijn dus allesinds van de partij! Tot dan!!!

Jarige Valéas

Woensdag gingen we wandelen met Iron en zijn bazinnetje! Nadien deden we nog een terrasje tot we gestoord werden door vier appelsap-loving wespen en een overmoedige kat. Iron is een schatje! Superflink voor zo’n jonge pup in opleiding! Go go go Iron! 🙂 Wij blijven je volgen 😉 En volgende keer ga ik ook eens voelen of je écht zo zacht bent als je eruit ziet!

Donderdag gingen we Barney oppikken. Hij komt een kleine week bij ons op vakantie. Barney was dolblij ons te zien, sprong enthousiast in de wagen, maar keek toch enorm verbaasd toen we ervandoor gingen… Maarten’s mama – kleren oppikken – stond versteld van Barney en vond hem een ‘prachtige hond’! Eens aangekomen thuis maakte hij schuchter kennis met Juliet, die hem een mep verkocht toen hij net iets te close werd… Vervolgens zoop Barney luidruchtig de drinkpot leeg. Toen we ’s avonds aan zee toekwamen, waren de drie woefjes in de wolken. En we sliepen allemaal in één kamer als roosjes…

Vandaag, vrijdag, sliepen we lang uit… De jongens – Valéas en Barney – begonnen af en toe spontaan te spelen binnen, of tijdens de pipi-pauze buiten. Ze waren dan ook in de wolken toen we met z’n vijven op stap gingen: Maarten zou Barney wel vasthouden, ik mocht mijn twee honden hebben… En dat richting het bos dat mijn twee kastaars maar al te goed wisten liggen… Mijn arm is enkele millimeters langer en mijn keel ietwat schor, maar we zijn er vlot en veilig geraakt! Iedereen was superflink in het bos: ze kwamen flink terug om aangelijnd te worden toen andere honden of paarden ons tegemoet kwamen. Toen we een uurtje later op het appartement toekwamen, bleek niemand echt écht moe… We maakten nog een mooie aangelijnde wandeling via de dijk, door het dorp om brood. Eiko wou graag mee, maar ik wist dat ze hoopte op een tweede losloopwandeling. Zij mocht thuis uitrusten daar een aangelijnde wandeling haar toch niet zou bekoren. Barney en Valéas wandelden flink zij aan zij. Normaal hoor ik ‘mooie hond’, ‘slimme hond’ of ‘flinke hond’. Nu keek iedereen vol ontzag naar Barney en hoorden we enkel ‘groooote honden’. Men sprak ons zelfs twee maal aan om te vragen welk ras hij was… Een kruising, mevrouw…

Pas ’s avonds besefte ik ten volle dat Valéas eigenlijk jarig was. Dankje Suffix voor het lieve mailtje! Hij had een geweldige verjaardag en daarvoor was geen inpakpapier of strik nodig! We genoten allemaal samen zoals we eigenlijk de voorbije 2 jaar constant doen. Ik hoop dat we nog vele jaren zo zalig samen, bewust mogen beleven…

Strandwandeling en hondsdolle dag

Ondertussen zijn we reeds een week in Leuven en kijken we al keihard uit naar het weekje aan zee dat er zit aan te komen…

Maandag waren we nog aan zee. Het was net gestopt met regenen, toen we besloten toch nog eens een frisse neus te halen. Daar er weinig volk op het strand was, besloten we op het speciaal aangelegde pad – voor buggy’s en rolstoelen – zo dicht mogelijk naar de zee te gaan. Het was springtij en Maarten nam de Eiko en Valéas even mee naar de zee, aangelijnd weliswaar en dus dik tegen hun goesting… Toen kwam plots een vriendelijke jongeman voorstellen om met me te gaan wandelen in de strandrolstoel! Hij was de jobstudent van zon zee zorgeloos en hij had de hele dag nog niemand gezien met het slecht weer, dat hij me zelfs tot in Vosseslag wou duwen! Zo gezegd zo gedaan! Eens we buiten de badzone waren, mochten de hondjes los: er was amper volk en de zee is toch véél leuker dan wandelaars! We hebben suuuuperhard genoten! Ik heb ook even pootje gebaad – de zee was lekker warm! – vooraleer we al een eind voor Vosseslag toch terugkeerden omdat de wind toch erg fris was! Hier vind je alle foto’s. Hieronder beperk ik me even tot Valéas’ gekke smoelen!

Dinsdag gingen we opnieuw wandelen met Yasuko en Barney. Eiko geniet met volle teugen van elke losloopwandeling. Ze huppelt vrolijk mee, gaat zwemmen telkens ze een plekje op de oevers ziet waar ze er makkelijk in en uit kan, volgt ons netjes maar is o zoo ontgoocheld als we meer dan een uur later toch terugkeren naar het kot… Gekke Eiko…

Donderdag gingen we wandelen met Ashley, Olly, Satti en een lief vriendinnetje op logement bij Satti! Mens en hond hebben zich super geamuseerd: danku wel dames voor de zalige namiddag!

Vrijdag gingen we nog een laatste keer wandelen met Barney en Yasuko: zijn baasje Yasuko gaat 10 dagen op reis naar Amerika… Barney gaat deels op vakantie bij zijn tante en de rest van de vakantie gaat hij mee met ons en zijn maatjes Valéas en Eiko naar zee!!! Valéas en Barney gingen weer samen op stap als echte maten, terwijl Eiko constant in de Dijle en de beken er rond aan het zwemmen was… Het aards paradijs voor een Labrador?

Zaterdag stonden droevige dingen op het programma. Maandagnacht is de oma van Gitte, het baasje van hulphond Vitesse, overleden. Zaterdag werd zij begraven. Gitte’s oma was er altijd bij als we Gitte zagen bijvoorbeeld op het hulphondencafé maar ook vorige week aan zee. We trokken vroeg in de voormiddag al naar de verre Kempen om ons medeleven te gaan betuigen aan Gitte en haar familie.
Valéas was flink: voor ik hem kon tegenhouden, drukte hij zijn neus even lief tegen Gitte’s wang, zei kort doch uitbundig goeiedag tegen vriendinnetje Vitesse en lag vervolgens de hele mis flink stil naast mijn rolstoel. Hij negeerde Kwiek en Vitesse volkomen, zowel tijdens de mis, als op het kerkhof.

Zondag stonden we paraat op de hondsdolle dag! We gaven er 2 demonstraties en probeerden onze laatste tarwekussentjes te verkopen naast de vele andere Hachiko-spullen en de lekkere advocaat van Kwiek&co.
Valéas zat propvol energie: het duurde dan ook even voor we de stand van Hachiko bereikten daar ik weigerde vooruit te rijden als Valéas aan de leiband trok… Na de eerste demo trokken Eiko, Valéas en ik samen met Mieke en Alfa naar een rustig stukje aan de vijver. We lieten de hondjes los: Eiko ging als een otter gaan zwemmen in de vijver terwijl Alfa en Valéas als dolle honden aan de oevers een robbertje speelvochten! Het werkte aanstekelijk: ook Bento en een prachtige bruine newfoundlander gingen mee ravotten!
Toen we aankwamen, was de tweede demo net bezig. Mieke trok snel het capeje van Alfa en het harnasje van Valéas aan… Toen ik Valéas het commando gaf om op zijn plekje te blijven, plofte hij met een diepe zucht neer. Eindelijk was al die overtollige energie eruit! Zalig!
Na de demo gingen we nog even rondkijken bij de andere standjes. We kochten er een mooie blauwe sliphalsband, een airkong bone en een kam met draaiende tandjes voor slechts €1 per stuk!
De foto’s die Regi nam, vind je hier terug.

Maandag waren we bekaf van de hondsdolle dag en hebben we een rustdag ingelast. Ook vandaag, dinsdag, hielden we het bij een rustige dag, met een tripje naar het grootwarenhuis voor Valéas en een kort uitje heen en terug naar de parking voor Eiko. Wat we morgen uitspoken is nog onbekend! Donderdag vertrekken we met Barney erbij naar zee!

Zee, Gentse feesten, Heverlee en Cocktail & Ice

Zaterdag trokken we opnieuw naar Nieuwpoort, deze keer gaan eten met mijn ouders die de dag nadien met de zeilboot naar Bretagne vertrokken. Voor het eten kocht papa nog 3 meter zeiltouw die hij tijdens de aperitief omtoverde in twee leibanden op maat gemaakt voor Valéas en mij! Het sliptouwtje dat we eerder deze maand kochten, draait jammer genoeg teveel naar beneden door de zwaardere sluiting van de leiband waardoor het jammer genoeg meer stikt dan slipt. Doordat de halsband-en-leiband in één geen zware sluiting heeft, stropt die – tot nu toe – niet ongewenst toe! Ik hoop dat het zo’n ideaal ding blijft!

Maandag kwamen Sandy, Kwiek en hun ouders langs in De Haan! We wandelden door het bos van De Haan tot in Wenduine. De hondjes liepen quasi de hele tijd los en waren suuuuuperflink: ze bleven mooi in de buurt, negeerden quasi elke hond behalve die die duidelijk wouden spelen! Om op adem te komen, dronken we een koffie of milkshake met iets zoets in Villa Maritiem.
Nadien keerden we terug naar het appartement met de tram. We waren aangenaam verrast toen bleek dat de tramhalte vlakbij het appartement onlangs volledig toegankelijk was gemaakt. Misschien doordat ik twee jaar terug daarvoor een aanvraag indiende? De tramhaltes waarvoor zo’n aanvraag werd ingediend, krijgen namelijk voorrang om vernieuwd en aangepast te worden, vertelde men me toen aan de telefoon.
’s Avonds aten we nog allemaal een groot bord van Maarten’s spaghetti – nu reeds ongeveer legendarisch – vooraleer het bezoek de tram terug moest nemen naar de andere kant van de kustlijn…

Woensdag ging Hachiko met zoveel mogelijk hulphonden in opleiding en enkele afgewerkte hulphonden naar de Gentse Feesten, in de eerste plaats om in een drukke omgeving te trainen met de jonge honden en hun gastgezinnen, maar ook om tegelijkertijd aan het publiek te demonstreren wat deze honden leren en na twee jaar kunnen om hun baasjes bij te staan waar ze kunnen en last but not least om fondsen in te zamelen om honden te kunnen blijven opleiden daar vzw Hachiko nog steeds volledig afhankelijk is van giften.
Het was een warme drukke namiddag met gelukkig op het einde wat verfrissende regen! Maarten nam een hele hoop foto’s waarvan de 91 beste foto’s hier terug te vinden zijn! Enjoy! Hieronder een selectie…

Donderdag gingen we nog een laatste poging wagen om koopjes te doen in de solden, deze keer in Nieuwpoort – blijkbaar nog toegankelijker dan Knokke. Na een – opnieuw – ontgoochelende zoektocht, strandden we – opnieuw – op het appartement van Sandy… Na een gezellige babbel met Sandy’s ouders kwamen Sandy, Kwiek, Maggy, Noxy en Andy terug van hun lange wandeling. We praatten nog wat en vergaten eindelijk niet die pot advocaat te kopen die mijn mama al een week terug had gevraagd. Sandy en co maken namelijk advocaat van de verse eitjes die Kwiek elke ochtend zelf gaat rapen! Ze verkopen deze zelfgemaakte advocaat vervolgens en de opbrengsten gaan integraal naar vzw Hachiko. Daar ik niet wist hoe advocaat smaakte, mochten we eens proeven: ik vind advocaat lekker! Hihi! Wie dus advocaat zoekt: Sandy, Kwiek en hun ouders are the place to be!

Vrijdag moest Maarten werken, dus trokken we ’s morgens vroeg naar ’t kot in Leuven. In de late namiddag gingen Eiko, Valéas en ik op stap in het park waar we hadden afgesproken met Barney en Yasuko. De hondjes amuzeerden zich te pletter: Valéas sprong in elke plas, Eiko zwom in elke beek of rivier en Barney was dolblij zijn maatjes terug te zien! Hij zal niet weten wat hem overkomt over enkele weken als hij een kleine week bij ons op vakantie komt aan zee terwijl zijn baasjes naar Amerika zijn…

Gisteren, zaterdag, gingen we naar het cocktail & ice hulphondencafé op Hachiko. Het was een enorm succes: goed weer, véél volk, blije gezichten en kwispelende staarten, kortom 100% geslaagd! Proficiat aan iedereen die mee hielp organiseren en de dag zelf hielp bedienen, afwassen, munt plukken, aardbeien snijden, enzovoort! Foto’s volgen nog, vermoed ik…

Vandaag, zondag, zijn we alweer aan zee! Vanmiddag kwam Anne-Catherine aan aan zee. Jaja, ze is terug uit de Verenigde Staten! Jippie! En nu ga ik eens sociaal gaan zijn…

Collega’s hulphonden op bezoek

Woensdag gingen kotgenootje Mieke, Valéas en ikzelf op stap. We gingen langs bij de Fnac om te informeren hoeveel een nieuwe oplader voor het fototoestel kost. Ik vind de mijne namelijk niet meer – hij kan wel nog thuis of aan zee liggen – en vroeg me af of zo’n ding erg duur of zeldzaam was. Men kon het jammer genoeg niet nabestellen en schatte dat zo’n nieuwe oplader toch tientallen euro’s zou kosten: we zoeken dus nog even verder. Ondertussen zullen onze trouwe lezers het echter zonder foto’s moeten stellen op deze blog…
Vervolgens gingen we naar de aveve en dierenspeciaalzaak Lobo op zoek naar een stoffen slipkoord. In aveve vonden er geen. Valéas kreeg er wel zijn vijfde Kong Wubba: een gele water wubba! Als de batterijen van het fototoestel weer opgeladen zijn, krijgen jullie een foto van zijn collectie Kong Wubba’s. Hij is gek op zijn gele wubba en het ding leeft nog altijd! Echter, noch in Aveve, noch in Lobo vonden we de ideale slipkoord… We kochten uiteindelijk een relatief goedkope leren sliphalsband die tot nu toe mooi rond zijn nek valt, geen verkleuring in zijn vacht veroorzaakt, niet afvalt en toch wat slipt. We gaan echter sowieso nog langs Topdog op zoek naar een variant die beter slipt. We kochten nog enkele Hupple worstjes en een tweede laser-pointer waarvan het rode bolletje véél dikker is dan bij de eerste laser-pointer. We namen er meteen ook eentje mee voor klasgenootje, collega en vriendinnetje Venus daar ook zij het inimini bolletje van haar eerste laser-pointer soms niet goed ziet.

Vrijdag kwamen Katleen en hulphond Venus bij ons op bezoek! Ze zou sowieso eens langskomen en mijn telefoontje over de laser-pointer was de aanleiding om twee dagen later al af te spreken. Wij vonden het echt SUPER gezellig! We maakten een lange wandeling waar Venus en Valéas samen de beken, het bos, de Dijle en het park onveilig maakten terwijl de baasjes gezellig konden blijven babbelen. Venus heeft keiveel en goed gezwommen en sleepte overal keigrote takken mee: super grappig! We ontmoetten ook de kleine Kalimucho en haar baasje opnieuw. Venus en Valéas speelden supergek met haar terwijl de baasjes een héél gezellige babbel sloegen. Venus en Katleen waren blij met Venus’ vervroegde verjaardagscadeautje en de rode bol van de laser-pointer is inderdaad ook een stuk groter dan die van haar eerste laser-pointer! Nadat we samen nog een pizza aten in het centrum, vertrokken Katleen en Venus terug naar huis met de trein en keerden wij moe maar gelukkig terug naar ons kot…

Zaterdag gingen we samen met Maarten naar ‘De Langste Dag’, op zoek naar ballerina schoentjes die me zouden passen. Héél ontgoochelend: we vonden nergens mooie elegante lichte ballerina’s in maat 33 of 34. Maat 35 was te groot voor mijn rechter voet en de kinderschoenen waren altijd extreem stevig met dikke zolen, wat ik totaal niet nodig heb en eigenlijk lelijk vind voor ballerina’s. Als iemand een idee heeft waar ik mijn ideale ballerina’s kan vinden, laat alstublieft een berichtje achter hier onderaan deze tekst!
In de late namiddag kwamen Leen en hulphond Yankee op bezoek en gingen we samen met Yasuko en Barney wandelen in het park. Yankee, Barney en Valéas hebben gespeeld, gehuppeld, gesprongen, geravot en vooral genoten tot en met! Alhoewel Valéas in de voormiddag nog moe leek van zijn date met Venus, had hij in de namiddag meer dan genoeg energie om te zich 200% te geven met Yankee en Barney. Toen we op kot iets aten, bleken heren Yankee en Valéas toch compleet bekaf: ze hebben nog even gespeeld en zijn nadien als een baksteen in slaap gevallen. Leen, Maarten en ik speelden nog even met de WII. Samengevat: Leen leert snél racen met mariocart WII en twee Limb Girdles die tegen elkaar tennissen op de WII zijn om u kriek te lachen: “oei, moest ik iets doen?”, “oei de WII zag niet dat ik bewoog” of “woeps te traag” maakten dat we véél en hard gelachen hebben…

Vandaag, zondag, rustdag. We maakten bovendien onze cv’s!!! Nu nog aanvullingen opzoeken, laten verbeteren, brieven schrijven, alles posten en hopen op enkele positieve antwoorden…

C’est fini!

Jihaa!! Gisteren hebben we ons allerlaatste examen afgelegd nadat we een heel weekend keihard hebben doorgeleerd – de grote wandeling in het park samen met Barney uitgezonderd – daar de cursus toch iets dikker bleek dan verwacht… Maar ’t is dus wel gelukt hoor.

Gisterenavond maakten we nog een lange wandeling in het bos nadat we film gekeken hadden. Vandaag sliepen voor het eerst sinds een maand nog eens uit… Deze middag hadden we afgesproken met de Sponzen Ridder en pupperd Flip! Flip is zo’n zalig scheetje van ’n pup!!! Héél flink, volgzaam en natuurlijk superschattig… De kerels ravotten samen in het park, waren héél blij met de brokjes die ze kregen als beloning als ze aan de verleiding van de vrijheid hadden weerstaan en flink kwamen en zijn waarschijnlijk allebei bekaf nu… Valéas toonde hem bovendien zijn spaatje – als in een mini spa – : een put in het park waar héél heilzaam modderwater in zit zodat je vacht extra schoon gaat blinken nadat je er even in ploeterde! Het water is zo heilzaam dat je als baaslievende hond niet anders kan dan je baasje ermee te besprenkelen door je blonde lokken uit te schudden voor haar neus. Jaja…

Hierbij enkele foto’s genomen door Sponzen Ridder, baasje van Flip, waarvoor dank.

Samen verkennen Flip en Valéas het park…

Valéas toont Flip het meest interessante plekje modder ooit!

Om proper te worden, zou Flip best wat in het gras spelen. Hij verkoos echter een zandbad… Valéas vindt het maar vreemd

Op deze foto wordt het – tijdelijk – verschil in omvang tussen de twee kapoenen nog even duidelijk…

En tenslotte foto waar we allemaal naar iets extreem interessants zitten/liggen te gapen. Sommigen zien jammer genoeg er schattiger uit dan anderen wanneer ze geïnteresseerd naar iets gapen…

De laatste examens…

Opnieuw sorry voor de lange stilte. Na het indienen van de thesis zijn we vollop beginnen studeren. De computer gaat dan ook resoluut uit om niet afgeleid te worden – zelfkennis is het begin van alle wijsheid – waardoor ik dan ook niet snel even kan bloggen wat Valéas allemaal uitspookt.

Ondertussen maken we vooral grote wandelingen als pauze om de paar dagen samen met vriendje Barney. Onderweg speelden Valéas en Barney vandaag met een lieve pubermeid C. die we al als pup tegen het lijf liepen deze winter! Ze is nog steeds superlief en schattig en héél flink! Geravot dat ze hebben! En geploeterd en gezwommen… Valéas is en ruikt nog steeds gezellig naar bos en natte hond!

We hebben al 2 examens en een paper achter de rug: nog één examen te gaan komende maandag!

Meesterproef afgewerkt en ingediend!

De thesis of meesterproef is afgewerkt en ingediend. Valéas heeft het tijdelijk met minder lange boswandelingen moeten stellen maar dat hebben we vandaag meer dan goedgemaakt: 2 uur lang gewandeld, langs véél water – door de hevige regenval – met véél geplons van Valéas en Barney als gevolg kortom een heel leuke ontdekkingstocht!

Vrijdag avond hebben we bovendien onszelf overtreft: Valéas en ik zijn met z’n tweetjes naar de hunkemöller geweest én naar de dehlaise. We deden zoveel mogelijk zelf en vroegen beleefd doch niet zielig hulp, als noch Valéas noch ik er aan konden. Iedereen hielp ons met een glimlach – daar we zelf ook apetrots waren en met een big smile rondliepen – en we kwamen aan op kot met exact die 6 stuks die we in mind hadden! Yeah!!! Kleine inkopen: we can do it! Zolang alles per winkel op mijn schoot past!

Gisteren trouwde Maartens broer: proficiat nogmaals aan het kersverse bruidspaar! Valéas gedroeg zich héél voorbeeldig. Hopelijk is hij donderdag even flink op het feest…

Kortom: nog een paper, 3 examens en indien alles goed gaat zijn we over enkele weken afgestudeerd… ’t Ziet er goed uit, de toekomst 🙂